- 'വിനയിൽ നടുങ്ങാ
ഞെളിയാ സമ്പത്തിൽ
കൂസിടാ ഭയപ്പാടിൽ
സമവിഷമങ്ങളിലൊരുപോ-
ലല്ലോ സത്തുക്കൾ തൻ പ്രകൃതി(ഗ്രാമസൗഭാഗ്യം)
- വിദ്വൽ പ്രവരവർ സുവിനയത്താലാരിലും താഴുമല്ലോ.
- ഹന്ത, സൗന്ദര്യമേ ! നാരിതൻ മെയ് ചേർന്നാ
ലെന്തെന്തു സൗഭാഗ്യം സാധിക്കാ നീ?(മഗ്ധലന മറിയം)
- സതിതന്നനുരാഗമേതു വൻ
പ്രതിബന്ധങ്ങളെയും കടന്നുപോയ്
ക്ഷതിവെട്ടൊടുവിൽ ജയിക്കുമെ-
ന്നതിനീ , നിൻചരിതം ദിദർശനം.'(ഒരു കത്ത്)
- ദൈവമാണു സതികൾക്ക് തൻഗളേ
കേവലം ചരടു വച്ച പുരുഷൻ
(ചിത്രയോഗം)
- …..കിടാങ്ങൾ കൊഞ്ചും
സുഹസിതമഞ്ചിനകൊഞ്ചൽ കേൾപ്പതോളം
ഇഹ സുഖകരമെന്തു വേറെയുള്ളൂ'(ബധിരവിലാപം)
- വിത്തമാണീലോകത്തിൽ മർത്ത്യനേയളക്കുന്ന
കൃത്യമാമൊരു മാനദണ്ഡമെന്നറിഞ്ഞാലും.
വിത്തമേതൊരുദിക്കിൽ കുമിഞ്ഞുകൂടും തത്ര
മർത്തന്യു മനോഗുണം മങ്ങിയേ കാണാറുള്ളൂ
- ആർജവം കൗടല്യത്തിനേകുന്നിതൂന്നുവടി
- കാലമതിന്റെ കനത്തകരംകൊണ്ടു
ലിലയായൊന്നു പിടിച്ചുകുലുക്കിയാൽ
പാടേ പതറിക്കൊഴിഞ്ഞുപോം ബ്രഹ്മാണ്ഡ-
പാദപപ്പൂക്കളാം താരങ്ങൾക്കൂടിയും'(സാഹിത്യമഞജരി vii)
- കൊട്ടാരം ചിന്തയാൽ ജഗരംകൊള്ളുന്നു,
ചൊച്ചുകുടിൽക്കത്രേ നിദ്രാസുഖം((സാഹിത്യമഞജരി vi)
- ദുഖ:സുഖങ്ങളും വിൺനരകങ്ങളു-
മൊക്കെ മനസ്സിന്റെ സൃഷ്ടിയല്ലൊ (സാഹിത്യമഞജരി 1)
- നന്മയെപ്പെറും തിന്മ ഹേയകോടിയിൽ പ്പെടാ,
നെന്മണിവളർച്ചയ്ക്കു വയലിൽ ചളിവേണം
(വിഷുക്കണി)
- ബന്ധൂര കാഞ്ചനക്കൂട്ടിലാണെങ്കിലും
ബന്ധനം ബന്ധനംതന്നെ പാരിൽ(സാഹിത്യമഞജരി iv)
- മുതൽ വെളിയിലിറക്കാതത്രയും മൂടിവയ്ക്കും
വ്രതമുടയ കടുപ്പക്കാർക്കു നാശം കലാശം. ( ചിത്രയോഗം)
- വയോവൃദ്ധൻ , തപോവൃദ്ധൻ, ജ്ഞാനവൃദ്ധനുമെന്നിവർ
മൂവരും ധന്യവൃദ്ധന്റെ -വാതിൽക്കൽ കാത്തുനിൽക്കുവോർ(ദൂര)
- ഹാ! മൃത്യുവിന്നേതൊരുവാതില്പോലും
തോന്നുന്നനേരം കയറിത്തുറക്കാം (വള്ളത്തോൾ-സാഹിത്യമഞജരി)