കുമാരനാശാൻ

1. അന്തണനെച്ചമച്ചുള്ളൊരു കൈയല്ലോ

ഹന്ത! നിർമിച്ചു ചെറമനെയും (ദുരവസ്ഥ) എത്തീടേണ്ടവയെത്തീടേണ്ട ദിശി ചെ നെത്തും, തടുത്തിനൊരാൾ നിർത്തീടാൻ തുനിയേണ്ടഹോ! നിയതി ത ന്നുദ്ദേശ്യമുദ്ദാമമാം(വനമാല) ദൈവം പരന്റെ നുണ കേൾക്കുകയില്ല് (ഗ്രാമവൃകഷത്തിലെ കുയ്യിൽ)

1. നിശ്ചയം നിജഭക്തൻ കേണിടുംദിക്കിലെത്തും

സ്വചഛന്ദം സനേഹപരധീനകൾ ദേവതക്കൾ(മണിമാല) വിദായനിയതി , ദുസ്തരൗഘ, യാ നദിയെയെതിർത്തൊരു ജന്തു നീന്തുമോ?(ലീല)

1. ഗുണികളൂഴിയിൽ നീണ്ടുവാഴാ(വീണപൂവ്)
2. സത്യമോർക്കിൽ മരണമ്മുതലയ്ക്കു താ

നുത്തമർക്കു തുടങ്ങുന്നു ജീവിതം.
അത്തലില്ലവർക്കന്നുതൊട്ടൂഴിയി< br />ലെത്തുകില്ല കളങ്കം യശസ്സിലും.(വനമാല)

1. പ്രേമമാർന്ന ഗുരുവിൻ പ്രസാദമാംക്ഷേമമൂലമിഹ ശിഷ്യലോകരിൽ(നളിനി)
2. ശീലചേഷ്ടകൾപകർത്തീടുന്നതിന്നും വിദ്യാ

മൂലതത്വങ്ങൾ ചൊല്ലും ഗുരുവിൽനിന്നു ബാലൻ(മണിമാല)

1. പ്രജാഹിതച്ചരടിലേ
   പാവയല്ലോ നരാധിപൻ(ബാലരാമായണം)
2. ഗുണികളൂഴിയിൽ നീണ്ടൂ വാഴാ
3. യുവതയെവിടെ ജന്തുവിന്നു ഹാ!
   വിവൃതകവാടയന്നാരതം മൃതി( ആശാൻ- ലീല)
4. ഹാ പുഷ്‌പമേ അധികതുംഗപഥത്തിൽ(വീണപൂവ്)

അന്യജീവനുതകി സ്വജീവിതം ധന്യമാക്കുമമലേ വിവേകികൾ ( നളിനി)

1. ശ്രീഭൂവിലസ്തിര